Biomassa als bron voor energie krijgt groeiende aandacht, maar er is ook toenemende discussie over. Aan biomassa wordt een belangrijke rol toegedicht: de potentiëlen lijken zeer groot te zijn. Mede op basis van potentieelschattingen stellen beleidsmakers doelen, zowel in de VS als in de EU, en in eigen land. De beleidsmakers lijken op zoek naar het groene goud. Er zijn echter ook twijfels: kan dat allemaal wel? Is er wel zoveel ruimte, letterlijk en figuurlijk, voor biomassa? Zijn de nadelen niet groter dan de voordelen? Op verzoek van de Algemene Energieraad AER analyseerden JPvS en CE Delft de discussie: welke factoren zijn cruciaal? Hoe zijn ze te beïnvloeden? En: hoe kan de controverse worden omgebouwd naar een breed gedragen ontwikkelagenda? Met een rondetafelbijeenkomst met de belangrijkste Nederlandse biomassa-experts is een flinke stap in die richting gezet.
Belangrijke conclusie is dat de actuele ontwikkeling van de biomassasector zich niet gedraagt zoals de technische potentieelstudies voorspelden. Deze laatste presenteren grote hoeveelheden marginaal land en reststromen als interessante biomassabronnen terwijl in de markt hoogproductieve vruchtbare gronden worden gebruikt. Deze totaal andere ontwikkeling is goed verklaarbaar (overheidsbeleid dat deze markt aanjaagt beloont niet-duurzame biomassa evenveel als duurzame) maar geeft grote risico’s op concurrentie met voedsel en aantasting van natuur. Om deze ontwikkeling om te buigen is nieuwe ontwikkelingsagenda voor biomassa, landbouw en veeteelt nodig. Elementen van deze agenda zijn opgenomen in het advies. Kern van het advies is een koppeling te maken met mondiaal ruimtebeleid, landbouwbeleid en natuurbescherming.