In opdracht van Novem is gekeken welke rollen verschillende actoren spelen bij het al dan niet succesvol implementeren van procesintegratie en -intensificatie binnen bedrijven. Doel was het vinden van oplossingen voor de knelpunten in de driehoek eigenaar-adviseur-installateur teneinde realisatie van procesintegratieprojecten te verzekeren. Er is specifiek gekeken naar de invalshoek van softwaregebruik en de mogelijkheid van het sturen op andere incentives zoals waterbesparing. De rol van de adviseur blijkt belangrijk: een goede adviseur kijkt met een lange termijn blik naar integrale oplossingen, waarbij naast energie aspecten als water, grondstoffen, arbeid en timing worden meegenomen. Software speelt hierbij een aanvullende rol en kan de adviseur niet vervangen.
Procesintegratie blijkt belemmerd te worden door onder andere de relatief lage kosten van energie en water. De interesse gaat meer uit naar besparingen op heffingen, grondstof- of arbeidskosten. Uit een pakket samenhangende procesintegratiemaatregelen zijn bedrijven geneigd om de meest rendabele en minst risicovolle opties te kiezen. De echte geïntegreerde aanpak blijft dan liggen, zelfs al heeft die een acceptabele terugverdientijd. Het veranderen van randvoorwaarden (bijvoorbeeld de prijs van energie of CO2-emissie) zou de realisatie van procesintegratie kunnen ondersteunen.