Rapport

Kansrijke interventies terugdringen kunststofproducten voor eenmalig gebruik

De Europese Unie heeft de richtlijn ‘Single Use Plastics’ (SUP-richtlijn) opgesteld en de Nederlandse overheid heeft tot 2021 om deze richtlijn te implementeren. Onderdeel van deze richtlijn is Artikel 4 gericht op het verminderen van de consumptie van kunststofproducten voor eenmalig gebruik.

Het gaat hierbij grofweg om drinkbekers, inclusief doppen en deksels en voedselverpakkingen voor maaltijden voor directe consumptie.

Voor dit artikel wil het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW) in kaart gebracht hebben welke kennis met betrekking tot kunststofgebruik en beleidsmaatregelen in binnen- en buitenland voorhanden is. De kennis rondom het gebruik van specifieke typen verpakkingen, zoals drinkbekers en voedselverpakkingen is beperkt. Wel is er veel kennis beschikbaar over plasticstromen en aantallen verpakkingen in het algemeen en koffiebekers in het bijzonder.

In deze studie zijn ruim 30 beleidsinterventies in binnen- en buitenland geïnventariseerd om het gebruik van wegwerpplastic te reduceren. Deze kunnen zowel door overheid als het bedrijfsleven worden geïmplementeerd. Van deze interventies zijn negen maatregelen nader onderzocht en kwalitatief en indicatief beoordeeld op effecten, juridische uitvoerbaarheid en financiële consequenties. Een interessante optie voor eenmalig bekers is om hiervoor een verbod op gratis verstrekking in te voeren, net als eerder voor draagtassen is ingevoerd. Een minimumprijs van bijvoorbeeld 15 eurocent die zichtbaar moet zijn voor de consument is een interessante beleidsmaatregel. Een verbreding naar andere typen verpakkingen is mogelijk, maar hier is nog geen ervaring mee opgedaan. Een alternatief is een statiegeldregeling voor verpakkingen. Ook experimenten met plasticvrije zones, bijv. op stranden of stations, zijn interessant om ervaring op te doen met alternatieven voor wegwerpplastic en zorgen ervoor dat consumenten hieraan kunnen wennen.